• صفحه نخست
• میراث فرهنگی؛نقاشی‌ها و معماری‌های بازمانده در تاریخ

میراث فرهنگی در واقع به تمام آنچه گفته می شود که از گذشته های دور برای بشریت باقی مانده است. ارزش میراث فرهنگی در واقع قدمت و پابرجا بودن آنهاست. ما برای آدم های مسن همیشه احترام جداگانه ای قابل هستیم. میراث فرهنگی نیز انگار مسن های روی زمین هستند. که همواره در خدمت بشریت بوده و احترام و تکریم آنها بر مردم حال واجب است. میراثی که از گذشته به جای مانده و میراث فرهنگی خطاب می شود باید ارزش های فرهنگی داشته باشد. این مساله در هنگام ثبت یک مکان یا بنا تحت عنوان میراث ملی و یا جهانی بسیار حائز اهمیت است. ضوابط و شرایطی وجود دارد که میراث ها را وزن می دهد و تفکیک می کند. 


 

انواع میراث فرهنگی

شاید بار اول که به کلمه ی میراث فرهنگی توجه می کنید، احساس کنید میراث فرهنگی در واقع باید یک ساختمان یا بنای قدیمی باشد. در صورتی که اینگونه نیست. آثاری که در زمره میراث فرهنگی قرار می گیرند را به دو دسته تقسیم می کنند. 

آثار ملموس: تمام بناهایی که قابل لمس هستند، بناهای باستانی

آثار ناملموس: مانند آداب و رسوم یک منطقه که به عنوان بخشی از از میراث فرهنگی آنان به حساب می آید. 
 

ارزش میراث فرهنگی

قطعا میراث فرهنگی برای هر جامعه ای بخش بسیار مهمی از تاریخ و فرهنگ آن جامعه به حساب می آید. تمدن و تاریخچه ی یک ملت را از میراث فرهنگی آن جامعه می توان فهمید. شما به کشورهایی چون یونان، ایتالیا، ایران نگاه کنید. این سه کشور پیشینه و بکگراند بسیار با ارزشی در خود دارند که از روی میراث فرهنگی آنها کاملا می توان به این موضوع پی برد. میراث فرهنگی همواره برای تمام جوامع حائز احترام و اهمیت بوده است. از کوچکترین چیزها و وسیله ها گرفته تا ابعاد و مقیاس های بزرگتر، به عنوان میراث فرهنگی حفظ و نگهداری می شود. حال شاید بپرسید چرا میراث فرهنگی که از گذشته به جای مانده اینقدر باید مهم باشد. میراثی که از گذشته به جای مانده برای مطالعه در مورد تاریخ و انسان بسیار مهم و راهنماست. در هر کدام از میراث فرهنگی، داستان و حکایتی از گذشته وجود دارد و حقایقی را در مورد گذشتگان به ما می دهد. حقایقی که می تواند پرده از اسرار بسیاری کنار بزند. با مطالعه ی خانه های قدیمی و سیستم های شهری، نحوه ی دفن زباله در گذشته را کشف کرده اند. از ظروف پیدا شده از دوران های بسیار دور، انواع و مقیاس ها و مناسبت های مختلف آنها را پیدا کرده اند. با مطالعه بر روی خانه ها و سلسله مراتب آنها با نیازها و اولویت آنها برای گذشتگان دست یافته اند. بدین گونه است که میراث فرهنگی به کمک علم و دانش می آید.
 

گذشته و آینده

 بسیاری اوقات درس هایی که از تجربه های گذشتگان می شود دریافت کرد، مثال زدنی نیست. نحوه ی پوشش سقف ها، تکنیک های اجرای ساختمان و غیره از جمله این درس های بزرگ است. امروزه اداره میراث فرهنگی نگران نابودی و از بین رفتن میراث های چند صد ساله به دلیل بی دقتی و اهمال انسان هاست. شما حمام چند صد ساله ای را در نظر بگیرید که به جای احیا شدن و تبدیل شدن به گالری و یا موزه، مورد بی رحمی انسان واقع شده و جای خود را پارکینگ های منسوخ شهری می دهد. این برای بشریت فاجعه است. امروزه در کشورهای توسعه یافته، حتی درخت ها را جزو میراث محسوب می کنند و به آنها آسیبی نمی رسانند. اما ما با ارزانی، گوهرهای خود را می فروشیم. عامل دیگری که برای میراث فرهنگی مخرب است، حضور مداوم گردشگران است. البته که حضور گردشگران یکی از پایه های اقتصاد که صنعت توریسم است را می گرداند اما به راستی مدیریت و نظارت در گردشگری از اهمیت و لزوم بسیار بالایی برخوردار است. 

آثار باستانی

انواع میراث فرهنگی
همانطور که پیشتر اشاره شد میراث فرهنگی را به دو دسته میراث ملموس و ناملموس تقسیم بندی کرده اند. مقداری بر روی این دسته بندی ها زووم می کنیم:

میراث ملموس: میراثی که فیزیکی هستند مانند بناها و مکان های تاریخی. تمام آثار باستانی، مجسمه ها، کتاب ها، اسناد، آثار هنری، ماشین ها و دیگر ساخته های دست بشر در این دسته قرار می گیرند. میراث فرهنگی ملموس در خود به دو دسته تقسیم می شود:

میراث فرهنگی منقول: قابل جابجایی به مکان های دیگر هستند.

میراث فرهنگی غیرمنقول: قابل انتقال به مکان های دیگر نیستند. 




میان آثار منقول و غیرمنقول، تفاوت هایی وجود داشته است اما امروزه مرز میان اهمیت این دو دسته کمرنگ شده و اهل فن در صدد یکپارچه سازی تمام جنبه های میراث فرهنگی هستند.

میراث فرهنگی ناملموس: این دسته به تمام آن میراث گذشته گفته می شود که قابل لمس نیست. منظور  این دسته، غالبا آداب و رسوم یک منطقه است. هنرهای نمایشی می تواند بخشی از میراث فرهنگی یک ملت به حساب بیاید. تاریخ شفاهی و فولکلور یک ملت نیز بخشی از میراث فرهنگی است. 

درکنار این انواع، میراث طبیعی نیز جزوی از میراث فرهنگی به حساب می آید. تنوع زیستی، حیات وحش و جنگل های خاص جایی است که بسیاری از گردشگران به آن علاقه دارند. 

یونسکو
یکی از نهادهای جهانی در زمینه حفظ و نگهداری میراث فرهنگی یونسکو است. در کنفرانس یونسکو در سال 1972 مصوب نامه ای تصویب شد. تمام کشورهای عضو میراث فرهنگی تاکید بر حفاظت از بافت های تاریخی و فرهنگی دارد. 

چرا میراث فرهنگی

کلمه ی میراث فرهنگی عبارتی است که از طرف دوستداران میراث گذشته و متخصصانی که بر روی این موضوع کار می کنند داده شده است. محققان زیادی هستند که بر روی کشف، نگهداری و حفظ میراث فرهنگی به صورت تخصصی کار می کنند. میراث شامل تمام آنچه که از معماری، طبیعت و سنت گذشته به جای مانده است می شود. میراث فرهنگی در واقع به آنچه گفته می شود که از نسل های پیشین به یادگار مانده است. خلاقیت و افکار مردمان گذشته را می توان در میراث فرهنگی مطالعه کرد. 

البته که میراث فرهنگی روز به روز بیشتر جایگاه خود را در میان عموم پیدا می کند. آنچه بسیار حائز اهمیت است این است که بتوان به بهترین شیوه این میراث را حفظ و از تجربه های بی نظیر گذشتگان بهره برد. 

اهمیت حفاظت از میراث فرهنگی

اما میراث فرهنگی فقط مجموعه ای از اشیا یا وسایل سنتی و قدیمی از گذشته نیست، بلکه نتیجه فرایند مشخص است: فرایندی از تغافل و آگاهی است که مشخصه هر جامعه بشری است که دائما درگیر انتخاب است؛ چه از لحاظ فرهنگی و چه از لحاظ سیاسی است.

همه مردم سهم خود را در فرهنگ جهان دارند. به همین دلیل احترام و حفاظت از میراث فرهنگی از طریق قوانین ملی و معاهدات بین المللی مهم است. قاچاق غیرقانونی آثار نری و اشیا فرهنگی ، غارت کردن اماکن باستانی و تخریب سازه ها و بناهای تاریخی صدمات جبران ناپذیری به میراث فرهنگی یک کشور وارد می کند. یونسکو (سازمان آموزشی ، علمی و فرهنگی ملل متحد) که در سال 1954 تاسیس شد ، کنوانسیون های بین المللی را در مورد حمایت از میراث فرهنگی به منظور تقویت درک بین فرهنگی و تأکید بر اهمیت همکاری بین المللی تصویب کرده است.

حفاظت از اموال فرهنگی یک مشکل قدیمی است. یکی از موارد تکراری در محافظت از میراث فرهنگی ، رابطه دشوار بین منافع فرد و جامعه ، تعادل بین حقوق خصوصی و عمومی است.

رومیان باستان ثابت کردند که یک اثر هنری می تواند بخشی از میراث کل جامعه در نظر گرفته شود ، حتی اگر در مالکیت خصوصی باشد. به عنوان مثال ، مجسمه هایی که نمای ساختمان خصوصی را تزئین می کردند دارای ارزش مشترکی بودند و قابل برداشت نبودند ، زیرا در یک مکان عمومی قرار داشتند ، جایی که توسط همه شهروندان قابل مشاهده بود.

نویسنده رومی ، پلینی بزرگ ، نویسنده رومی (23-79 م. م.) در کتاب Naturalis Historia گزارش داد که دولتمرد و ژنرال آگریپا ، Apoxyomenos را که شاهکاری از مجسمه ساز بسیار معروف یونانی لیسپرس است ، در مقابل حمامهای حرارتی خود قرار داده است. این مجسمه نشان می دهد یک ورزشکار با ابزار خاصی به نام "استریگیل" گرد و غبار ، عرق و روغن را از بدن خود از بین می برد. امپراطور تیبریوس این مجسمه را بسیار تحسین کرد و دستور داد آن را از معرض دید مردم برداشته و در کاخ خصوصی خود قرار دهند. مردم روم براشفتند و او را موظف کردند که Apoxyomenos را به مکان قبلی خود بازگرداند ، جایی که همه بتوانند آن را تحسین کنند.

حق ما برای لذت بردن از هنر و مشارکت در زندگی فرهنگی جامعه در اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948 ملل متحد گنجانده شده است .

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”